Lgiń to wieś letniskowa w województwie lubuskim, znana z bogatej historii sięgającej przynajmniej XIV wieku, kiedy to była wymieniana w dokumentach jako Ylegin. Miejscowość, położona blisko Wschowy, była świadkiem licznych zmian politycznych, począwszy od bycia własnością książęcą do przekształcenia w posiadłość szlachecką, związaną z lokalnymi rodami, takimi jak Lgińscy czy Opalińscy. Archeolodzy odkryli w jej okolicach ślady czterech osad datowanych od X do XIII wieku, co wskazuje na długotrwałe osadnictwo w regionie. W XVI wieku wieś była ważnym punktem granicznym pomiędzy Koroną Królestwa Polskiego a Księstwem Głogowskim. Z perspektywy architektonicznej, Lgiń wyróżnia się zabytkowym kościołem parafialnym pod wezwaniem św. Bartłomieja Apostoła, pochodzącym z XV wieku, który po przebudowie stał się murowany oraz zespołem dworskim z połowy XIX wieku, obejmującym również park i aleję brzozową. Na terenie wsi znajdują się również jeziora otoczone lasami, co czyni Lgiń atrakcyjnym miejscem rekreacyjnym. Obiekty te, w połączeniu z urokliwym krajobrazem, przyciągają turystów, oferując tereny do plażowania, wypożyczalnie sprzętu wodnego i harcerską stanice z bogatą infrastrukturą. Miejscowość, zamieszkiwana przez 472 osoby w 2009 roku, zachowuje tradycje kulturalne i historyczne, które są odzwierciedlane w jej zabytkach oraz lokalnych opowieściach, tworząc unikalną atmosferę pełną historii i atrakcji przyrodniczych.