Brójce, niegdyś miasto, obecnie wieś w województwie lubuskim, położona w dolinie Gniłej Obry, posiada bogatą historię, sięgającą XV wieku. Nazwa miejscowości wywodzi się od królewskiego lasu Brodcza. Brójce pierwsza raz wzmiankowane były w dokumencie z 1428 roku, kiedy to król Władysław Jagiełło nadał staroście babimojskiemu prawa miejskie. Miejscowość rozwijała się, mając status królewskiego miasta, z własnym rynkiem oraz rzemiosłem, głównie sukiennictwem i młynarstwem. W XVIII wieku zniszczyły ją dwa poważne pożary. Po II wojnie światowej Brójce straciły prawa miejskie, a ich dotychczasowa ludność została wysiedlona. Obecnie zachowały się tu liczne zabytki, w tym neogotycki kościół parafialny z barokowym ołtarzem oraz fragmenty starej zabudowy miejskiej. Ciekawostką jest istnienie byłego obozu karnego, gdzie w tragicznych warunkach przebywało wielu więźniów. Na cmentarzu znajduje się pomnik ofiar I i II wojny światowej. Brójce są także miejscem aktywności sportowej, z piłkarskim Klubem Sportowym „Chrobry” Brójce, założonym w 2007 roku. Miejscowość leży w obszarze chronionym Natura 2000 oraz w areale rezerwatów przyrody, co czyni ją również atrakcyjną dla miłośników przyrody. Zachowany układ urbanistyczny z rynkiem i zabudową sprzed wieków przyciąga do Brójec turystów i mieszkańców.