Belweder w Warszawie

Belweder w Warszawie, znany również jako pałac Belwederski, to klasycystyczny budynek wzniesiony w latach 1819–1822 według projektu Jakuba Kubickiego. Powstał w miejscu wcześniejszego pałacu barokowego Jakuba Fontany. Pałac był siedzibą najważniejszych osób w Polsce, w tym Naczelnika Państwa, prezydentów oraz przewodniczących Rady Państwa. Zespół pałacowo-parkowy zlokalizowany przy ul. Belwederskiej jest wpisany w historię Warszawy i pełnił różnorodne funkcje, od rezydencji po miejsce wydarzeń politycznych. Teren pałacu ma bogatą historię, sięgającą średniowiecza, kiedy to należał do książąt mazowieckich. W XVII wieku miejsce to zyskało nowy charakter jako Belvedere, co oznacza „piękny widok”, ze względu na malowniczy krajobraz. W XVIII wieku Stanisław August Poniatowski planował zburzenie starego pałacu i wzniesienie nowego, co ostatecznie nie doszło do skutku. Po 1818 roku Belweder stał się siedzibą wielkiego księcia Konstantego, a jego przebudowa nadała mu charakter wiejskiej rezydencji. W czasach II wojny światowej pałac był wykorzystywany przez niemieckie władze jako rezydencja Hansa Franka. Belweder ucierpiał podczas działań wojennych, lecz przetrwał bez większych zniszczeń i po 1945 roku pełnił funkcje rządowe. Pałac był miejscem spotkań politycznych, m.in. podczas "czwartków belwederskich". W latach 1989-1994 był siedzibą prezydenta RP, a później stał się rezydencją prezydentów Bronisława Komorowskiego i Lecha Wałęsy. Belweder miał także swoje miejsce w kulturze, w tym koncerty Fryderyka Chopina oraz wizyty papieża Jana Pawła II, który spotykał się tam z władzami PRL. Warto odnotować, że Belweder stał się synonimem polskiej historii i polityki, a jego zarządzeniem zajmuje się Kancelaria Prezydenta RP. W kontekście historycznym, nazwa „Belweder” wpisała się również w lokalną topografię Warszawy, nadając nazwę pobliskiej ulicy. Ciekawostką jest, że w latach 50. XX wieku przy ul. Wiertniczej umieszczono tablicę upamiętniającą działania ludowego Wojska Polskiego mające na celu ochronę pałacu przed zniszczeniem w 1945 roku.