Sufczyn to wieś położona w województwie mazowieckim, w powiecie otwockim, na obszarze gminy Kołbiel, nad rzeką Świder. Historia miejscowości sięga XV wieku, kiedy to po raz pierwszy pojawiła się w "Księdze Ziemi Czerskiej" w 1408 roku jako Suchczin, a później Susczin. Jest to miejsce, z którego wywodzą się szlacheckie rody, takie jak Sufczyńscy, którzy zdobyli majątek i władzę w regionie. Mikołaj z Sufczyna przyczynił się do budowy kościoła w Kołbieli, co świadczy o znaczeniu religijnym tej okolicy. Sufczyn był wsią prywatną, szlachecką, której mieszkańcy z czasem organizowali się w nowe osady, takie jak Głupianka czy Wola Sufczyńska. W XVI wieku miejscowość charakteryzowała się zróżnicowanym podziałem własności, co spowodowało, że jej dziedzice często sprzedawali swoje majątki. W XVIII wieku Sufczyn odzyskał rodowe dobra, dzięki uprzywilejowanej pozycji Sufczyńskich, którzy stali się zamożną szlachtą. Kluczowe momenty w historii Sufczyna to bombardowanie w 1944 roku, które zabiło 11 osób, oraz zniszczenia spowodowane huraganem w 1958 roku. Obecnie wieś jest mała, z zachowanymi śladami dawnej architektury, w tym dworem byłych dziedziców, a także starym cmentarzem, gdzie znajdują się groby Sufczyńskich. Dzięki bogatej historii i wydarzeniom, Sufczyn stanowi ważny element kulturowy i historyczny regionu.