Anin to osiedle położone w dzielnicy Wawer w Warszawie, którego historia sięga czasów dóbr wilanowskich hrabiego Ksawerego Branickiego, kiedy to teren ten rozparcelowano przed I wojną światową. Jego nazwa pochodzi od imienia żony Branickiego – Anny. Osiedle, pierwotnie letnisko, wraz z rozwojem Warszawy zaczęło przyciągać nowych mieszkańców, w tym artystów i inteligencję, co wpłynęło na jego kulturalne oblicze. Zbudowano wiele domów i willi w latach międzywojennych pomimo ograniczeń budowlanych związanych z pobliskim fortem wawerskim. Anin był miejscem ważnym dla lokalnej społeczności, przyczynił się do rozwoju instytucji edukacyjnych, w tym szkoły, oraz wybudowano kaplicę, przekształconą później w kościół parafialny. W okresie II wojny światowej miejsce to doświadczyło strasznych tragedii, takich jak masakra mieszkańców w 1939 roku oraz represje wobec Żydów. Po wojnie Anin, który stał się częścią Warszawy w 1951 roku, zaczął dynamicznie się rozwijać, z budową nowych dróg, szkół i ośrodków zdrowia. Współczesny Anin zachowuje leśny charakter, co przyciąga mieszkańców szukających spokoju i kontaktu z naturą. Osiedle może poszczycić się różnorodnymi formami architektonicznymi, które są typowe zarówno dla starych, drewnianych domków, jak i nowoczesnych, murowanych willi. Ciekawostką jest, że w Aninie mieszkało wielu znakomitych twórców, w tym poetów, plastyków i muzyków, co czyni go miejscem o bogatym dziedzictwie kulturowym. Dzisiaj nadal zachowuje ducha małej społeczności z bogatą historią, zwracając uwagę na zieleń, architekturę oraz kulturalne tradycje.