Las Kabacki im. Stefana Starzyńskiego to park leśny i rezerwat przyrody zlokalizowany w południowej części Warszawy, pomiędzy ulicami Puławską a Łukasza Drewny, w dzielnicy Ursynów. Nazwa lasu pochodzi od wsi Kabaty, a jego historia sięga XVI wieku, kiedy to obszar ten był częścią dóbr wilanowskich należących do znanych rodów szlacheckich, takich jak Sobiescy, Potoccy czy Braniccy. W 1938 roku las został zakupiony przez Zarząd Miejski Warszawy, co pozwoliło na ochronę tego cennego ekosystemu przed zabudową. Rezerwat o powierzchni 903,6 ha, ustanowiony w 1980 roku, ma na celu ochronę przyrody i krajobrazu Warszawy, a w jego obrębie znaleziono wiele starych drzew, w tym pomniki przyrody. Las charakteryzuje się bogactwem fauny i flory, z wieloma rzadkimi gatunkami rosnącymi w jego obrębie. Spotkać tu można sarny, dziki, oraz różnorodne gatunki ptaków, jak myszołów czy puszczyk. Pomimo licznych strat wojennych i antropopresji, lastnącej presji ludzi na teren zielony, udało się zachować cenne zasoby ekologiczne. W rezerwacie znajdują się także miejsca historyczne, w tym pozostałości po Sztabie Głównym WP, który obecnie wykorzystuje Centrum Operacji Powietrznych. W lesie można znaleźć także mogiły partyzanckie z okresu II wojny światowej oraz tablice upamiętniające ofiary egzekucji. W 1987 roku miała tu miejsce katastrofa lotnicza PLL LOT, w której zginęło 183 osoby, co również pozostawiło ślad w historii tego miejsca. Las Kabacki to nie tylko obszar cenny przyrodniczo, ale także przestrzeń bogata w historię i kulturę, co sprawia, że jest popularnym miejscem wypoczynku i edukacji ekologicznej dla mieszkańców Warszawy.