Seroczyn to wieś w województwie mazowieckim, w powiecie siedleckim, leżąca na skrzyżowaniu istotnych dróg wojewódzkich. Historia osadnictwa w tym regionie sięga neolitu, a pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1343 roku. Seroczyn uzyskał prawa miejskie w 1548 roku, a prawa te utracił w 1869 roku. O znaczeniu Seroczyna świadczy zbudowany w 1547 roku drewniany kościół, który w XVIII wieku został zastąpiony nową, murowaną świątynią. W okresie międzywojennym wieś rozwijała się, powstawały sklepy, młyny, a edukacja była realizowana w nowoczesnych jak na tamte czasy szkołach. W czasie II wojny światowej miały miejsce tu intensywne walki, w tym bitwa w Seroczynie, która była jedną z najcięższych w wrześniu 1939 roku. Miejscowość ucierpiała w czasie wojny – zniszczono wiele budynków, a Żydzi zostali deportowani do obozów. Po wojnie Seroczyn stał się siedzibą Gromadzkiej Rady Narodowej i miejscem niemalże ponownego odrodzenia się społeczności. W latach późniejszych kręcono tu sceny do filmów, a miejscowe tradycje są pielęgnowane poprzez organizację festynów. W Seroczynie można zobaczyć różnorodne zabytki, w tym neorenesansowy pałac, dwór, neogotycki kościół oraz pomnik miejscowego bohatera narodowego, księdza Wawrzyna Lewandowskiego. Obecnie w miejscowości znajduje się infrastruktura edukacyjna, przychodnia zdrowia oraz ochotnicza straż pożarna. Atrakcją okolicy jest rezerwat Dąbrowy Seroczyńskie i Kulak. Seroczyn, z bogatą historią i tradycją, stanowi ważny element dziedzictwa regionalnego Mazowsza.