Szmulowizna

Szmulowizna, znana również jako Szmulki, to osiedle w dzielnicy Praga-Północ w Warszawie, którego granice wyznaczają ulice Markowska oraz linie kolejowe. Nazwa Szmulowizna pochodzi od właściciela tych terenów, żydowskiego kupca Szmula Jakubowicza Sonnenberga, a jej historia sięga XVIII wieku. W XIX wieku Szmulowizna, otoczona torami kolejowymi, zaczęła się rozwijać jako obszar przemysłowy, z ważnymi zakładami, takimi jak Wytwórnia Wódek „Koneser”. W 1889 roku została włączona do Warszawy, co przyczyniło się do rozwoju infrastruktury, w tym dróg i linii tramwajowych. Po II wojnie światowej obszar ten zyskał złą sławę, jednak w ciągu lat przywracane są mu blask i nowe osiedla. Architektonicznie Szmulowizna jest znana z osiedli z lat 60. i 70. XX wieku, w tym najwyższego bloku w Warszawie przy ul. Kijowskiej, który ma 508 m długości. Kulturalnie wyróżnia się Bazyliką Najświętszego Serca Jezusowego oraz kompleksem dawnej Wytwórni Wódek, gdzie obecnie mieści się Muzeum Polskiej Wódki. Ciekawostką jest historia księcia Michała Radziwiłła, który w XX wieku rozwinął część Szmulowizny nazwaną Michałowem, a tradycja Dni Michałowa, obchodzonych w dniu imienin Michała, świadczy o lokalnej pamięci historycznej i kulturalnej.