Zamek w Szreńsku

Zamek w Szreńsku, położony w północno-wschodniej części Mazowsza, to późnogotycka budowla prywatna, która powstała w I połowie XVI wieku z inicjatywy Feliksa Srzeńskiego. Charakteryzował się on murem obwodowym w planie nieregularnego czworoboku, wzmocnionym czterema basztami. Wewnątrz znajdowały się zabudowania mieszkalne, a z czasem, po 1800 roku, Kamienica Wielka została przebudowana w stylu klasycystycznym. W czasie swojej historii zamek przeszedł przez ręce różnych właścicieli, w tym biskupa płockiego Andrzeja Noskowskiego, oraz rodziny Bielińskich. W XVIII wieku stał się własnością Podoskich, a w okresie konfederacji barskiej w latach 1769-1771 zamek był bazą sił konfederackich dowodzonych przez Józefa Sawę Calińskiego. Zamek zyskał na znaczeniu również w czasach potopu szwedzkiego, kiedy był zajmowany przez wojska szwedzkie, w tym przez króla Karola X Gustawa. W 1734 roku, w trakcie wojny o sukcesję, został splądrowany przez Rosjan, a w późniejszym okresie pełnił rolę strategiczną podczas konfliktów zbrojnych. Po III rozbiorze Polski stał się własnością Karla Ludwiga Erharda Knoblocha, który w 1800 roku częściowo go rozebrał, przekształcając w klasycystyczny pałac. Niestety, pałac przetrwał do 1945 roku, kiedy to po upaństwowieniu został przekształcony w szkołę, a następnie spłonął w 1948 roku. Obecnie zamek pozostaje w stanie ruiny, co stanowi smutne zakończenie jego wielowiekowej historii. Zamek w Szreńsku jest ważnym lokalnym zabytkiem, który zachował ślady bogatej przeszłości i architektury, reflektując skomplikowane losy Polski na przestrzeni wieków.