Zamek w Szydłowcu

Zamek w Szydłowcu, będący niegdyś rezydencją rodów Szydłowieckich i Radziwiłłów, ma bogatą historię sięgającą XIII wieku, kiedy to na jego miejscu istniał rycerski gród. W latach 1470-1480, za rządów Stanisława Szydłowieckiego, zamek przebudowano w stylu gotyckim, docelowo stając się renesansową rezydencją Mikołaja Szydłowieckiego. Kiedy dobra przeszły w posiadanie Radziwiłłów w 1548 roku, zamek zyskał na znaczeniu kulturalnym, a Mikołaj Krzysztof Radziwiłł wprowadził liczne modernizacje, w tym barokowe dekoracje oraz zmiany architektoniczne. Zamek zatracił charakter obronny i stał się okazałą rezydencją, z reprezentacyjnym wschodnim skrzydłem, loggią widokową oraz bogato zdobionymi wnętrzami, w których zachowały się polichromie i ornamenty sgraffitowe. Po śmierci ostatniego Radziwiłła w XIX wieku zamek przeszedł w ręce prywatne, a następnie władzy państwowej, co doprowadziło do jego stopniowej degradacji. W latach 50. XX wieku rozpoczęto jego odbudowę, w wyniku czego zamek zyskał nowe funkcje, stając się siedzibą kultury i muzeum instrumentów muzycznych. Charakterystyczne dla architektury zamku są detale gotyckie i renesansowe, takie jak rzeźbione portale, okna z kamiennymi obramowaniami oraz fryzy sgraffitowe. Obiekt otaczają malownicze fragmenty parku, a sama budowla zachwyca formą trójskrzydłową z dziedzińcem zamykanym murem. Wnętrza zamku pełne są śladów historycznych, takich jak tablice inskrypcyjne oraz meble o charakterze muzealnym. Zamek w Szydłowcu jest także miejscem kilku legend, jak historia Białej Damy. Dziś, jako centrum kultury, zamek prowadzi różnorodne działania artystyczne, organizuje wystawy i wydarzenia kulturalne.