Most przy Cytadeli

Most przy Cytadeli, znany również jako most kolejowy przy Cytadeli, to istotna infrastruktura na Wiśle w Warszawie. Pierwszy most o tej nazwie, znany jako II most, został otwarty w 1875 roku jako most kolejowo-drogowy, zaprojektowany przez Tadeusza Chrzanowskiego i wybudowany przez firmę Lilpop, Rau i Loewenstein. Był to drugi stały most w Warszawie po moście Kierbedzia. Konstrukcja była dwupoziomowa, z torami kolejowymi na górze a ruchem pieszym i kołowym na dole. Już w latach 1905–1908 zbudowano nowy most kolejowy, który posiadał dwa tory i został zaprojektowany przez Nikołaja Bielelubskiego. Oba mosty zostały zniszczone w czasie I i II wojny światowej, a odbudowano jedynie most kolejowy z 1908 roku w 1946 roku, stając się pierwszym stałym mostem na Wiśle po wojnie. Most ten odegrał ważną rolę w uprzemysłowieniu Pragi, ułatwiając transport materiałów do fabryk. W latach 1957–1959 na filarach mostu z 1875 roku wybudowano nowy most Gdański. Ciekawostką jest, że w 2009 roku odnaleziono fragmenty konstrukcji mostu z 1875 roku, które mają być eksponowane w przestrzeni miejskiej. Ponadto, fragment drugiego mostu, zbudowanego w latach 1905–1908, jest obecnie wystawiony w Pontiseum, znajdującym się w Instytucie Badawczym Dróg i Mostów.