Parafia Świętej Trójcy w Latowiczu

Parafia św. Trójcy w Latowiczu, założona w XI wieku, jest jedną z najstarszych w zawiślańskiej części diecezji poznańskiej. Historycznie kościół pw. św. Wawrzyńca został zbudowany na ul. Długiej, a patronem świątyni był św. Jan Chrzciciel. W 1400 roku księżna mazowiecka Anna Konradowa wznosi drugi kościół pw. św. Anny w związku z lokacją miasta na prawach miejskich. W XVI wieku zaczyna wzrastać pozycja kościoła, powstaje stowarzyszenie kapłanów oraz dekanat Latowicz, a parafia przekształca się w ważny ośrodek religijny. W drugiej połowie XVIII wieku są aktywne bractwa przykościelne, które prowadzą działalność dobroczynną. W latach 1733-1737, pod patronatem August Aleksandra Czartoryskiego, zbudowano nowy kościół pw. św. Trójcy, który został rozebrany w 1918 roku. Miejsce to obfitowało w wiele świątyń, a w XVII wieku kościół parafialny otaczały inne kaplice. W wyniku "potopu szwedzkiego" wiele z nich uległo zniszczeniu. Obecny, murowany kościół neogotycki, zbudowany w latach 1899-1911 według projektu architekta Józefa Piusa Dziekońskiego, osiąga wysokość 66 m i mieści 6 tys. osób. W kościele znajduje się zabytkowy obraz Matki Bożej Łaskawej - Latowickiej oraz boczne ołtarze z poprzedniego kościoła. Parafia w 2010 roku liczyła około 5561 wiernych. Do jej zasięgu terytorialnego należą miejscowości takie jak Budziska, Chyżyny, Dąbrówka, Dębe Małe oraz inne. Kościół leży na Pętli Siedleckiej, będącej częścią szlaku turystycznego Perły Mazowsza, co czyni go atrakcyjnym miejscem dla turystów, którzy mogą podziwiać nie tylko architekturę, ale także bogatą historię i kulturę regionu.