Kościół św. Trójcy w Mławie

Kościół świętej Trójcy w Mławie to rzymskokatolicki kościół parafialny zlokalizowany w diecezji płockiej, który pełni ważną rolę zarówno w sferze religijnej, jak i historycznej lokalnej społeczności. Jego historia sięga 1477 roku, kiedy to wzniesiono go jako jednonawową, późnogotycką budowlę z wysuniętym prezbiterium. Przez wieki kościół zmagał się z pożarami, a największy z nich miał miejsce w 1692 roku, po którym został odbudowany. W latach 1882-1886 przeszedł znaczne przekształcenia, które nadały mu styl neobarokowy, często określany również jako toskański lub staro-romański. Architektura kościoła, choć pozbawiona oryginalnych cech zabytkowych, przynosi ślady wcześniejszej konstrukcji, jak ściana tęczowa czy fragment okna w prezbiterium. Po przebudowie powstały dwie nawy boczne oraz nowy fronton z wysokimi wieżami, które, mimo że nie są organicznie związane z całością budowli, odpowiadają ówczesnym gustom architektonicznym, nawiązując do stylu cerkiewnego. Kościół pełnił nie tylko rolę sakralną, ale również stał się symbolem lokalnej kultury i historii, a jego nieustanne odbudowy są świadectwem ciągłości życia społecznego w Mławie.