Dom Kereta

Dom Kereta, znany również jako Ermitaż – Dom Kereta, to unikalna instalacja artystyczna zaprojektowana przez Jakuba Szczęsnego z grupy projektowej Centrala, otwarta 20 października 2012 roku w Warszawie. Zlokalizowany w wąskiej szczelinie między budynkiem mieszkalnym przy ul. Chłodnej 22 a przedwojenną kamienicą przy ul. Żelaznej 74, ma zaledwie 152 centymetry szerokości. Obiekt, zaprojektowany jako przestrzeń mieszkalna i pracownia dla izraelskiego pisarza Etgara Kereta, jest symbolicznym miejscem kulturalnym, w którym odbywają się różnorodne działania artystyczne. Minimalistyczna forma domu, uznawanego za jeden z najwęższych na świecie, nawiązuje do zwięzłości opowiadań Kereta, które cieszą się popularnością wśród czytelników, w tym więźniów. Jego umiejscowienie ma także głębsze znaczenie historyczne, ponieważ znajduje się blisko niegdyś wykorzystywanej kładki łączącej dwa segmenty warszawskiego getta podczas II wojny światowej, a rodzina Kereta ma swoje korzenie w Warszawie. Dom opowiada historię przetrwania, jako że ojciec Etgara Kereta w czasie okupacji ukrywał się w skrajnie małym pomieszczeniu. Architektura domu cechuje się stalowym szkieletem, poliwęglanową elewacją i przeszklonym dachem w kształcie trójkąta prostokątnego. Wnętrze obejmuje trzy poziomy, z salonem, kuchnią, łazienką oraz sypialnią, do której wchodzi się po drabinie. Pomimo konieczności nieondywania polskich przepisów budowlanych i braku możliwości zameldowania, Dom Kereta jest dostępny dla zwiedzających w wybrane weekendy. Pierwszym lokatorem był Etgar Keret, a do 2018 roku w domu mieszkało już ponad 40 artystów z różnych krajów, co podkreśla jego rolę jako przestrzeni twórczej. Dom Kereta stanowi nie tylko innowacyjny przykład architektury w miejskiej przestrzeni, ale również ważny element kulturowej narracji dotyczącej przeszłości Warszawy.