Dolina Górnej Narwi, mezoregion fizycznogeograficzny w północno-wschodniej Polsce, to obszar o unikalnym krajobrazie, który rozciąga się wzdłuż doliny górnego biegu Narwi od granicy Białorusi do Kotliny Biebrzańskiej. Region korzysta z pradolin, oddzielających Wysoczyznę Białostocką od Równiny Bielskiej. Specyfiką Doliny są liczne meandry Narwi, które występują szczególnie w dolnym biegu rzeki. Ze względu na bagienne dno i urozmaicony krajobraz, na terenie Doliny Górnej Narwi nie znajduje się żadnego dużego miasta, a jedynym ośrodkiem miejskim jest Suraż. W latach 80. XX wieku utworzono Narwiański Park Krajobrazowy, który w 1996 roku został przekształcony w Narwiański Park Narodowy. Park chroni cenne ekosystemy oraz różnorodność przyrodniczą regionu. W kontekście architektonicznym Dolina nie obfituje w dużą liczbę zabytków, jednak pobliskie miejscowości mogą poszczycić się tradycyjnymi drewnianymi domami oraz budynkami sakralnymi, które odzwierciedlają regionalne tradycje budowlane. Kulturalnie, region ten jest związany z lokalnymi folklorem i tradycjami, co znajdzie odzwierciedlenie w organizowanych festynach i imprezach kulturalnych związanych z przyrodą. Historycznie, tereny te były świadkiem wielu wydarzeń, co wpłynęło na ich kulturalną tożsamość. Ciekawostką jest bogactwo fauny i flory parku, w tym rzadkie gatunki ptaków, co czyni obszar atrakcyjnym dla ornitologów oraz miłośników przyrody. Dolina Górnej Narwi to miejsce, które łączy w sobie piękno natury oraz bogactwo kulturowe, oferując jednocześnie niezapomniane wrażenia dla odwiedzających.