Puck

Stacja kolejowa w Pucku, położona między ulicami Dworcową a Kolejową, została otwarta 15 grudnia 1898 roku i jest klasyfikowana przez PKP jako dworzec turystyczny. W 1928 roku zbudowano nowy dworzec, który jest jednobryłowy, piętrowy, z dwuspadowym dachem, otynkowanym elewacją, i obecnie mieści kasy biletowe oraz poczekalnię. Stacja znajduje się na linii kolejowej nr 213, która łączy Gdynię z Helem, obsługując Mierzeję Helską, co skutkuje dużą sezonowością przewozów. Stacja w Pucku była najbliżej morza na sieci PKP, co doprowadziło do budowy tymczasowego portu z bocznicą kolejową. Po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku Puck stał się częścią polskiej sieci kolejowej, a w latach 20. XX wieku linia do Swarzewa została wydłużona. Po II wojnie światowej, w latach 70. i 80., przewozy na trasie Puck – Krokowa były kilkukrotnie zawieszane, a ostateczne zawieszenie miało miejsce w 1991 roku. W 1998 roku zmodernizowano linię, a obecnie w Pucku kursują głównie pociągi osobowe oraz wakacyjne połączenia dalekobieżne. Stacja posiada jeden dwukrawędziowy peron o wysokości 760 mm i długości 225 m, a dostęp do niego jest możliwy wyłącznie z poziomu szyn. W sezonie letnim pociągi są obsługiwane klasycznymi składami, a wprowadzenie autobusów szynowych ułatwiło komunikację lokalną. Ciekawostką jest, że 26 września 1993 roku ze stacji odjechał ostatni pociąg pasażerski prowadzony trakcją parową, co było ważnym momentem w historii stacji. W 2020 roku otwarto węzeł integracyjny, co poprawiło funkcjonalność stacji w kontekście komunikacji miejskiej w Pucku.