Mokre

Mokre, wieś położona w województwie pomorskim, w gminie Czersk, liczy około 291 mieszkańców i stanowi sołectwo wraz z miejscowościami Listewka i Rówki. Z punktu widzenia geograficznego mieści się w mezoregionie Borów Tucholskich, charakteryzującym się lekko pagórkowatym terenem, bogatymi lasami sosnowymi oraz obszarami łąk. W miejscowości znajdują się zabytki, takie jak kaplica św. Józefa z 1761 roku, dawny cmentarz ewangelicki, oraz karczma z XIX wieku, które jednak często są w złym stanie lub przekształcone w inne funkcje. Historia Mokrego sięga czasów neolitu, a pierwsze pisane wzmianki datowane są na 1330 roku. Wtedy wieś nazywała się Macker, a w XV wieku stała się osadą rycerską. XIX wiek przyniósł rozwój i osadnictwo niemieckie, z przeważającą na początku XX wieku populacją ewangelicką. Po II wojnie światowej Mokre przeszło różne transformacje administracyjne, w tym dołączenie do powiatu bydgoskiego oraz reformę w 1999 roku, kiedy to znów włączono je do powiatu chojnickiego. Na uwagę zasługują także lokalne organizacje, które działały do 1945 roku, mimo że wieś była częścią Polski. Mokre jest pozbawione wyraźnego potencjału turystycznego, oprócz propozycji agroturystyki, jednak w sąsiedztwie rozwija się już ta forma. W infrastrukturze dominują drogi powiatowe i lokalne, a także przystanek autobusowy. Gospodarka sołectwa opiera się głównie na rolnictwie, gdzie najwięcej uprawiają zbóż i roślin okopowych, ale znaczna część terenu porośnięta jest lasami. W miejscowości znajduje się remiza strażacka, która pełni również funkcję świetlicy, a także plac zabaw, co wskazuje na lokalne potrzeby społeczne. Mokre, mimo swojego bogatego dziedzictwa, zmaga się z wyzwaniami w zakresie rozwoju turystyki i infrastruktury, co ogranicza jej potencjał jako miejsca do życia i odwiedzin.