Lędyczek

Lędyczek, dawniej miasto, położony w województwie wielkopolskim, w powiecie złotowskim, to wieś o bogatej historii i ciekawej architekturze. Uzyskał lokację miejską w 1809 roku, ale w 1973 roku został zdegradowany do rangi wsi. Miejscowość ma swoje korzenie w XIII wieku, kiedy to powstał tutaj obronny gród strzegący przeprawy przez rzekę Gwda. Lędyczek przeszedł pod panowanie Krzyżaków w 1308 roku, co przyczyniło się do jego rozwoju, w tym budowy zamku, który jednak do XVIII wieku popadł w ruinę. W 1466 roku znalazł się w granicach Królestwa Polskiego, a przez kolejne trzy stulecia dominowała tutaj ludność niemieckojęzyczna. Lędyczek zdobył prawa miejskie w 1809 roku, jednak nie stał się znaczącym ośrodkiem miejskim z powodu konkurencji i braku połączeń kolejowych, co doprowadziło do jego degradacji. Po II wojnie światowej miejscowość została przekazana Polsce, a dawni mieszkańcy wysiedleni. W 1972 roku mieszkańcy Lędyczka nawiązywali współpracę z Warszawą; miasto było jednym z najmniejszych w Polsce przed utratą praw miejskich. Dziś w Lędyczku znajduje się neogotycki i neoromański kościół pw. św. Piotra i Pawła, a także fragmenty zabudowy XIX wieku. Miejscowość charakteryzuje się turystycznym charakterem, z trasami do spływów kajakowych i leśnymi ścieżkami dydaktycznymi, otoczone jest lasami Puszczy nad Gwdą. Lędyczek, z brakiem większych zakładów przemysłowych, skupia się na turystyce przejazdowej i rekreacji.