Brzeźno Lęborskie

Brzeźno Lęborskie to kaszubska wieś w województwie pomorskim, w gminie Łęczyce, zamieszkana przez 652 osoby. Jej historia sięga co najmniej XIII wieku, gdy była częścią efemerycznego księstwa białogardzkiego. W kolejnych wiekach wieś przeszła pod panowanie różnych władców, w tym Krzyżaków oraz książąt zachodniopomorskich. Pierwsza wzmianka o parafii pochodzi z ok. 1325 roku, co sugeruje wcześniejsze, przedkrzyżackie osadnictwo. W XVII wieku parafia została protestantyzowana, lecz po wymarciu dynastii Gryfitów Katolicka parafia została przywrócona pod koniec XVII wieku. Kościół w Brzeźnie, wybudowany w latach 1911–12 w stylu neogotyckim, jest istotnym elementem architektonicznym wsi. W jego wnętrzu zachowały się z cenne elementy, takie jak empora oraz ambona. Kultura lokalna łączy tradycje kaszubskie z wpływami pruskimi. Szkoła podstawowa, mająca długą historię, zmieniała swoją strukturę edukacyjną w zależności od liczby uczniów. Wieś od lat 50. XX wieku przeszła różne reorganizacje administracyjne, co wpłynęło na jej rozwój. Ciekawostką jest, że w Brzeźnie istniał zarówno kościół rzymskokatolicki, jak i luterański, co odzwierciedla zróżnicowanie religijne regionu. W Brzeźnie znajduje się także głaz z tablicą upamiętniającą księdza Stanisława Galasa, jednego z proboszczów po II wojnie światowej.