Park Etnograficzny w Tokarni

Park Etnograficzny w Tokarni, znany jako skansen wsi kieleckiej, to instytucja należąca do Muzeum Wsi Kieleckiej, usytuowana w dolinie Czarnej Nidy, w malowniczej wsi Tokarnia. Powstał z inicjatywy profesor Romana Reinfussa w 1976 roku, a otwarcie parku miało miejsce w 1977 roku. Skansen zajmuje obszar 65 hektarów i składa się z 38 zespołów obiektów, które reprezentują różne układy osadnicze z Kielecczyzny, Gór Świętokrzyskich oraz innych obszarów. Ekspozycja odzwierciedla wiejski krajobraz XVIII i XIX wieku, wzbogacony elementami handlowymi i przemysłowymi, takimi jak młyny i warsztaty rzemieślnicze. Architektura skansenu obejmuje różnorodne obiekty budowlane – od chałup i spichlerzy po wiatraki i obiekty sakralne, w tym barokowy kościół Matki Boskiej Pocieszenia przeniesiony z Rogowa. Muzeum prezentuje także dzieła rzeźbiarza ludowego Jana Bernasiewicza oraz jego żony, co dodaje wymiaru kulturalnego. Całość dopełniają ogrody i elementy małej architektury. Skansen jest jednym z ulubionych miejsc odwiedzin w województwie świętokrzyskim, z ponad 70 tysiącami odwiedzających w 2008 roku. Obiekty zorganizowane są w pięciu sektorach, w tym małomiasteczkowym, wyżynnym, dworsko-folwarcznym, budownictwa świętokrzyskiego oraz terenów lessowych, co pozwala na bogate poznanie lokalnej kultury i tradycji. Skansen wciąż ewoluuje, planując rozbudowę do docelowych 120 obiektów, a także angażuje się w działalność naukowo-badawczą oraz edukacyjną, dysponując biblioteką i filmoteką. Ciekawostką jest różnorodność architektoniczna prezentowanych budowli, która może inspirować zarówno pasjonatów historii, jak i architektury.