Lubawa

Lubawa, znana w przeszłości jako Löbau, to miasto w województwie warmińsko-mazurskim, mające bogatą historię sięgającą XIII wieku. Lokowane między 1245 a 1260 rokiem, w XVI wieku stanowiło ważne centrum administracyjne biskupów chełmińskich, którzy zbudowali w mieście okazały zamek. Lubawa leży na Garbie Lubawskim, w północno-wschodniej części ziemi chełmińskiej i była niegdyś pruskim grodem. Miasto było świadkiem wielu historycznych wydarzeń, w tym najazdów, walk z Zakonem Krzyżackim oraz prób zagarnięcia terytoriów przez Litwinów i Prusaków. W 1454 roku Lubawa przystąpiła do Związku Pruskiego, co zakończyło panowanie Krzyżaków, a w 1466 roku formalnie przyłączono je do Korony Polskiej. W okresie zaborów, po I rozbiorze w 1772 roku, Lubawa straciła część swego polskiego charakteru, co doprowadziło do spadku jej znaczenia. Po odzyskaniu niepodległości w 1920 roku, miasto znalazło się pod polskim zarządem i w okresie międzywojennym zyskało na znaczeniu jako ośrodek usługowy dla rolnictwa. W czasie II wojny światowej Lubawa doświadczyła zniszczeń, które sięgały 80% budynków, ale przetrwały niektóre zabytki architektury sakralnej, takie jak kościoły – Fara z 1330 roku oraz kościół św. Jana z 1608 roku. Miasto jest również znane z Muzeum Ziemi Lubawskiej, które gromadzi lokalne eksponaty. Lubawa jest aktywna kulturalnie, z tradycjami literackimi reprezentowanymi przez takich twórców jak Teofil Ruczyński czy Janusz Stanisław Pasierb. Gospodarczo, Lubawa rozwija się dzięki obecności dużych firm w dzielnicy przemysłowej Borek, w tym zakładów IKEA. Transport łączy miasto z ważnymi drogami krajowymi oraz stacją kolejową. Ciekawostką jest, że Mikołaj Kopernik spędził czas w Lubawie, a miasto wyróżnia się bogatą ofertą sportową w różnych dyscyplinach. Lubawa jest także znana z licznych zabytków, takich jak ruiny zamku biskupów chełmińskich oraz pozostałości murów obronnych, co czyni ją interesującym miejscem dla turystów i miłośników historii.