Muzeum Farmacji Wielkopolskiej Okręgowej Izby Aptekarskiej w Poznaniu znajduje się przy al. Marcinkowskiego 11, na skraju Starego Miasta. Zostało założone w czerwcu 1989 roku z inicjatywy Sekcji Historii Farmacji Oddziału Poznańskiego Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego, a jego pierwsza siedziba mieściła się w aptece Pod Białym Orłem na Starym Rynku. Muzeum otworzył Jan Majewski jako pierwszy kustosz, a jego powstanie zostało sfinansowane przez Przedsiębiorstwo Zaopatrzenia Farmaceutycznego "Cefarm". Eksponaty pozyskano głównie z Muzeum Farmacji Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz dzięki darom wielkopolskich farmaceutów. W 1992 roku muzeum przeszło pod zarząd Wielkopolskiej Okręgowej Izby Aptekarskiej, a cztery lata później przeniesiono je na nową lokalizację przy al. Marcinkowskiego. Po gruntownym remoncie muzeum udostępniono zwiedzającym w 2000 roku. Architektonicznie budynek, w którym obecnie mieści się muzeum, zachowuje cechy historycznego stylu, wpisując się w kontekst zabudowy Starego Miasta. Wśród bogatych zbiorów muzeum znajdują się zabytkowe wyposażenia aptek z przełomu XIX i XX wieku, w tym eksponaty z apteki w Miłosławiu, a także najstarszy przedmiot z końca XVII wieku. Kulturalnie, muzeum pełni ważną rolę w popularyzacji historii farmacji w regionie oraz odkrywaniu skarbów wiedzy na temat medycyny i aptekarstwa. Ciekawostką jest, że muzeum dysponuje księgozbiorem liczącym około 1200 tomów, w tym starodruków poświęconych farmacjom, co czyni je cennym miejscem nie tylko dla pasjonatów historii, ale także dla naukowców i studentów zainteresowanych tematem. Muzeum odgrywa istotną rolę w zachowaniu dziedzictwa kulturowego farmacji Wielkopolski oraz w edukacji społecznej na temat roli aptekarzy w historii medycyny.