Pałac w Antoninie

Pałac myśliwski książąt Radziwiłłów w Antoninie, zbudowany w latach 1822–1824 przez Karla Friedricha Schinkla dla księcia Antoniego Radziwiłła, to niezwykły przykład architektury myśliwskiej w Polsce. Obiekt jest drewniany, oszalowany, z podmurówką i zbudowany na planie krzyża greckiego, a jego główny korpus ma kształt oktagonalny z czterema niższymi skrzydłami. Elewacja pałacu pomalowana jest na kolor żółci cesarskiej, co nadaje mu charakterystyczny wygląd. Wnętrze głównej sali, która jest trójkondygnacyjna, zachwyca ozdobnym stropem i myśliwskimi trofeami, a także stanowiło miejsce koncertów. Książę Antoni Radziwiłł gościł tu Fryderyka Chopina dwukrotnie, co upamiętnia tablica na elewacji oraz pomnik kompozytora przed pałacem. W latach 1939–1944 pałac był własnością Adolfa Hitlera, po tym jak został podarowany przez ówczesnego właściciela, księcia Michała Radziwiłła. Po II wojnie światowej pałac pozostawał opuszczony do 1974 roku, gdy rozpoczęto jego renowację, która trwała do 1978 roku i była staraniem Jerzego Waldorffa. Renowacja została nagrodzona prestiżowym wyróżnieniem Europa Nostra' 94. Obiekt obecnie pełni funkcję hotelu i restauracji, a jego otoczenie to rozległy park w stylu angielskim z pomnikowymi drzewami i stawem, na którym znajduje się nagrobek córek Antoniego Radziwiłła. W okolicy znajdują się także zabytkowe zabudowania w stylu tyrolskim. Pałac jest miejscem organizacji Międzynarodowego Festiwalu "Chopin w barwach jesieni", co podkreśla jego znaczenie w kulturalnym pejzażu regionu.