Skansen Budownictwa Ludowego Zachodniej Wielkopolski

Skansen Budownictwa Ludowego Zachodniej Wielkopolski, zlokalizowany w Wolsztynie, to muzeum na świeżym powietrzu, które prezentuje architekturę ludową regionu pogranicza wielkopolsko-lubuskiego. Powstało w wyniku długotrwałych przygotowań, które rozpoczęły się w 1976 roku, a teren skansenu o powierzchni 3,5 ha przekazuje bogatą historię lokalnej kultury. W otwartym w 1986 roku obiekcie znajdują się 13 dużych budynków, które zostały starannie odrestaurowane i wzbogacone o oryginalne wyposażenie. Wśród najważniejszych obiektów wyróżniają się chata parobka z Tuchorzy, stodoła z Solca, karczma z 1706 roku oraz gospodarstwo z Reklinka z połowy XIX wieku. Skansen ilustruje układ przestrzenny wielodrożnicy i podkreśla wpływ olędrów, którzy zasadniczo zmienili krajobraz okolicy. Warto zwrócić uwagę na zrekonstruowaną kuźnię z Ziemina, stajnię z wozownią z Szarek i wiatrak koźlak z Wroniaw. Elementy te odzwierciedlają tradycyjne techniki budowlane oraz styl życia mieszkańców regionu. Skansen, ulokowany nad brzegiem jeziora Wolsztyńskiego, nie tylko zachwyca architekturą, ale także walorami krajobrazowymi, a tarasowy układ umożliwia podziwianie widoków na okolicę. Na terenie placówki organizowane są różnorodne imprezy plenerowe, co czyni ją aktywnym miejscem kulturowym. Ciekawostką jest również obecność tartaku parowego z Wolsztyna z XX wieku, przekazanego przez Stanisława Musioła, co podkreśla znaczenie skansenu jako miejsca ochrony i prezentacji lokalnego dziedzictwa.