Kościół św. Piotra i Pawła w Gulczu

Kościół św. Piotra i Pawła w Gulczu jest katolicką świątynią parafialną zlokalizowaną na północnym skraju Puszczy Noteckiej. Jego historia sięga czasów przed II wojną światową, kiedy to funkcję kościoła pełniła kaplica pw. Chrystusa Króla w dawnym zajeździe. Po wojnie, w 1950 roku, rozpoczęto budowę nowego kościoła pod kierunkiem proboszcza ks. Bernarda Woltmana. Ukończono go w 1953 roku według projektu architekta Franciszka Morawskiego, w stylu zbliżonym do neoromańskiego z charakterystyczną ośmioboczną wieżą. Kamień węgielny pochodzi z katedry poznańskiej, która również jest pod wezwaniem św. Piotra i Pawła. Konsekracja kościoła miała miejsce 28 czerwca 1953 roku, prowadził ją ks. abp Walenty Dymek. Wyposażenie wnętrza, w tym ołtarz, projektował Józef Pade, a w bocznym ołtarzu znajduje się cenny późnobarokowy obraz Świętej Rodziny z około 1780 roku, pochodzący z kościoła bernardyńskiego we Wschowie. Witraże, wykonane w 1952 roku przez Stanisława Powalisza, wzbogacają wnętrze świątyni od strony artystycznej. Interesującym elementem jest krucyfiks w kruchcie, wyrzeźbiony przez ludowego artystę W. Kubisia na początku XX wieku. Obok wejścia stoi kolumna z rzeźbą św. Wawrzyńca z 1953 roku, a na elewacji znajduje się tablica upamiętniająca ks. Bernarda Woltmana, budowniczego świątyni, który pełnił funkcję proboszcza w latach 1949-1972. W 2011 roku, przy kolumnie umieszczono głaz pamiątkowy ku czci ks. Józefa Dymały, który był proboszczem w latach 1983-2010. Kościół w Gulczu stanowi ważny element lokalnej kultury i historii, będąc świadkiem wielu wydarzeń społecznych i religijnych w regionie.