Kluczewo

Kluczewo to wieś o bogatej historii, położona w województwie wielkopolskim, w powiecie wolsztyńskim, w pobliżu Przemęckiego Parku Krajobrazowego. Jej metryka sięga średniowiecza, z pierwszymi wzmiankami o osadzie datowanymi na 1210 rok, kiedy to została nadana klasztorowi cystersów w Turyngii przez księcia Władysława Odonica. Wieś była znana jako własność książęca, a następnie szlachecka, związana z rodziną Kluczewskich, która nadała jej nazwisko. Kluczewo znajdowało się w obrębie opola przemęckiego, mającego swoje korzenie w społeczności rodowo-terytorialnej z okresu plemiennego. W średniowieczu wieś była świadkiem licznych transakcji i zwycięstw prawnych dotyczących jej właścicieli, w tym Awstacza z Kluczewa i Wojciecha Sczedrzyka Kluczewskiego. Przez wieki miejscowość zmieniała swoich właścicieli, między innymi były to rodziny Wilkowskich oraz Konarzewskich. Zjawiska społeczne, takie jak wywłaszczenia podczas II wojny światowej, wpłynęły na populację Kluczewo, która w 1939 roku wynosiła 1008, a po wojnie spadła do 592. Architektonicznie wieś szczyci się zabytkowym dworem, który przez lata był w ruinie, ale niedawno został odrestaurowany przez nowego właściciela z uwzględnieniem starych fotografii. To miejsce, które niegdyś przekształcone było w łagier, dziś stanowi element lokalnego dziedzictwa kulturowego. Kulturalnie wieś posiada tradycje edukacyjne, z pierwszą szkołą założoną w 1819 roku. Z biegiem lat szkoła przeszła różne zmiany, w czasie okupacji była zamknięta, a w 1943 roku otwarto niemiecką szkołę powszechną. Po wojnie nauczanie wznowiono w języku polskim, a w obecnych czasach szkoła podstawowa w Kluczewie kształci około 100 uczniów. Kluczewo, naznaczone burzliwymi wydarzeniami historycznymi, zachowało swoje tradycje i architekturę, stając się miejscem o interesującym dorobku kulturowym i historycznym. Ciekawostką jest również bogate dziedzictwo archeologiczne regionu, z odkryciami datowanymi na VII-XI wiek, co świadczy o jego zamieszkiwaniu na długo przed pierwszymi pisanymi wzmiankami.