Jeżyce

Jeżyce to dawna dzielnica administracyjna Poznania, funkcjonująca od 1954 do 1990 roku, obejmująca północno-zachodnią część miasta. Po likwidacji dzielnic w 1990 roku, obszary Jeżyc zostały przypisane do pięciu delegatur Urzędu Miasta Poznania, a granice dawnych dzielnic zaczęły być wykorzystywane do organizacji pracy urzędów. W 2011 roku Jeżyce zamieszkiwało 81 153 osób. Obszar Jeżyc pod koniec istnienia miał 55,12 km², co stanowiło 21,09% powierzchni miasta. Główną częścią dzielnicy jest Rynek Jeżycki. Granice dzielnicy wyznaczają ulice: Obornicka, Lechicka, Piątkowska i inne. W skład Jeżyc wchodziły niegdyś mniejsze osady, takie jak Sołacz, Bonin czy Winiary. Obecnie Jeżyce pełnią przede wszystkim funkcję mieszkalną i rekreacyjną, charakteryzując się różnorodną zabudową, od wielorodzinnych osiedli po XIX-wieczne kamienice. Na terenie dzielnicy dominuje zieleń, w tym lasy komunalne, oraz port lotniczy Poznań-Ławica. Główne ulice, takie jak Dąbrowskiego, stanowią ważne arterie komunikacyjne. W Jeżycach znajdują się również zbiorniki wodne, takie jak Jezioro Kierskie i Rusałka. Region ma bogatą historię, gdyż w 1954 roku Jeżyce zostały utworzone jako jedna z pięciu dużych dzielnic Poznania, a w 1984 r. przeprowadzono nowy podział administracyjny. W 1987 roku do Jeżyc przyłączono tereny wsi Wielkie i Kiekrz, co wpłynęło na ich rozwój. Jeżyce, z ich interesującym spojrzeniem na architekturę, bogatą historią i różnorodnością kulturową, pozostają jednym z ważniejszych obszarów Poznania, łącząc funkcje mieszkalne z rekreacyjnymi.