Kiekrz to osiedle administracyjne Poznania, usytuowane na północno-zachodnim krańcu miasta, w pobliżu Jeziora Kierskiego, które jest największym jeziorem w granicach Poznania. Obszar Kiekrza, podzielony na część "wiejska" i "miejską", otacza trzy jeziora, a jego historia sięga około 8 tysięcy lat, z pierwszą wzmianką o miejscowości z 1386 roku. Niewielka wieś pierwotnie należała do rycerskiej rodziny Nałęczów, z czasem stając się siedzibą rodziny Kierskich, właścicieli dworu i folwarku w XVI wieku. Z dawnego dworu kierskiego do dziś pozostała jedynie XVIII-wieczna oficyna, obecnie wykorzystywana jako biuro Szpitala Rehabilitacyjnego dla Dzieci. W XIX wieku Kiekrz przeszedł pod panowanie pruskie, a po zakończeniu I wojny światowej miał różnych właścicieli, aż w końcu w 1928 roku stał się własnością miasta Poznań, które przekształciło go w prewentorium przeciwgruźlicze dla dzieci. W czasie II wojny światowej obiekt był użytkowany przez niemieckie organizacje, a po wojnie zamieniono go na sierociniec i później sanatorium przeciwgruźlicze. Ostatecznie w 1967 roku przekształcono go w Sanatorium Rehabilitacyjne dla Dzieci, które działa do dziś, specjalizując się w rehabilitacji dzieci. W Kiekrzu znajduje się także kościół pw. św. Michała Archanioła oraz Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Obszar osiedla jest dobrze skomunikowany, z własną stacją kolejową oraz liniami autobusowymi. Kiekrz, jako lokalizacja z pięknymi jeziorami i przyrodą, stanowi popularne miejsce wypoczynku i aktywności sportowej, zwłaszcza żeglarskiej. Architektonicznie wyróżnia się historiesznymi budynkami oraz parkiem, który był odnawiany i odgrywa istotną rolę w lokalnej kulturze.