Konkatedra św. Stanisława Biskupa w Ostrowie Wielkopolskim

Konkatedra pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Ostrowie Wielkopolskim to neoromańska świątynia wzniesiona na początku XX wieku z fundacji księcia Ferdynanda Radziwiłła. Konsekracja kościoła miała miejsce 6 października 1907 roku. Jej historia sięga XV wieku, kiedy to w Ostrowie powstał pierwszy drewniany kościół. W XVIII wieku, z uwagi na rozwój miasta, wybudowano większy drewniany kościół, który jednak nie został konsekrowany i został rozebrany w 1906 roku. Nowa konkatedra, zaprojektowana przez Sylwestra Pajzderskiego i Rogera Sławskiego, nawiązuje do stylu romańskiego, aby wyróżnić się wśród gotyckich świątyń budowanych przez Niemców. Architektura konkatedry to trójnawowa bazylika z transeptem, z asymetryczną wieżą o wysokości 55 metrów. Wnętrze charakteryzuje się bogatym wystrojem, w tym polichromią autorstwa Henryka Jackowskiego-Nostitza oraz witrażami, które przedstawiają sceny z życia Chrystusa. W ołtarzu głównym znajduje się alabastrowa rzeźba Najświętszej Marii Panny z Dzieciątkiem, a w nawach bocznych ulokowane są rzeźby świętych. W 1976 roku konkatedra była miejscem szczególnych wydarzeń, gdy nawiedził ją obraz Matki Bożej Częstochowskiej, a w 1992 roku została podniesiona do rangi konkatedry diecezji kaliskiej. Kolejną ciekawostką jest fakt, że w kościele znajdują się organy z początku XX wieku oraz dzwony, z których jeden przetrwał II wojnę światową. Wokół konkatedry znajdują się także budynki towarzyszące, takie jak plebania z elementami neogotyku, Dom Katolicki z XIX wieku oraz konwikt arcybiskupi. Konkatedra jest nie tylko ważnym miejscem kultu, ale także istotnym elementem dziedzictwa kulturowego regionu, co sprawia, że odgrywa ważną rolę w życiu społecznym Ostrowa Wielkopolskiego.