Nietążkowo, wieś w województwie wielkopolskim, położona w gminie Śmigiel, ma bogatą historię sięgającą co najmniej końca XII wieku. Przez wieki miała różne nazwy, m.in. Nethanskowo czy Nyetanszcowo. Miejscowość związana była z lokalnymi rodami szlacheckimi, w tym Nietąszkowskimi, Ptaszkowskimi i Falkenhanami. W dokumentach z XIV wieku pojawiają się informacje o licznych sporach sądowych dotyczących własności i granic wsi. Politerałł 1391 r. opisuje m.in. transakcje sprzedaży i wzajemne pozwy, co świadczy o jej znaczeniu w regionalnym systemie feudalnym. Wieś znalazła się w obrębie opola przemęckiego oraz powiatu kościańskiego Korony Królestwa Polskiego. W XVI wieku zaczęła odgrywać ważną rolę w lokalnej administracji oraz finansach, a także była miejscem osiedlenia licznych właścicieli, w tym Piotra Opalińskiego i Tomasza Bieczyńskiego. Nietążkowo przeszło przez rozbiory i w XIX wieku znalazło się w zaborze pruskim. Istotnym aspektem architektonicznym wsi jest zachowany klasycystyczny zespół dworski z końca XVIII lub połowy XIX wieku, składający się z dworu, oficyny i zabytkowego parku. W miejscowości znajduje się również przystanek kolejowy na nieczynnym szlaku oraz cegielnia. W 1837 roku wieś miała 324 mieszkańców. Obecnie, mimo zmian administracyjnych po 1975 roku, Nietążkowo zachowuje swoje historyczne dziedzictwo i lokalny charakter. Ciekawostką jest również postać Eliasza Arciszewskiego, kaznodziei ariańskiego, który mieszkał tu w XVII wieku.