Dekanat kłodawski

Dekanat kłodawski, będący jednym z 33 dekanatów diecezji włocławskiej, ma bogatą historię, która sięga początku XIX wieku, kiedy to należał do archidiecezji gnieźnieńskiej. W jego skład wchodziło osiemnaście parafii, a wśród nich wiele, które mają swoje unikalne tradycje i architekturę sakralną. W 1818 roku dekanat został przeniesiony do archidiecezji warszawskiej, a w 1920 roku ponownie przywrócony, tym razem do nowo utworzonej diecezji łódzkiej. W ciągu XX wieku dekanat przeszedł kilka reorganizacji, w tym zniesienie w 1931 oraz przywrócenie w 1952 roku przez biskupa Franciszka Korszyńskiego. W skład dekanatu wchodzą obecnie parafie, takie jak: św. Rocha w Barłogach, św. Dominika w Bierzwiennie Długiej, Wniebowzięcia NMP w Borysławicach Kościelnych, św. Mikołaja w Dąbiu nad Nerem, Wniebowzięcia NMP w Kłodawie, św. Rozalii w Pieczewie, Świętej Rodziny w Przedczu oraz św. Michała Archanioła w Umieniu. Dekanatem zarządzają ks. prałat dr Artur Niemira jako dziekan i ks. kanonik Marcin Filas jako wicedziekan. Architektonicznie, kościoły w obrębie dekanatu często reprezentują lokalne style budowlane i są miejscem kultu, który łączy historia ze współczesnością, a także pełnią ważną rolę w życiu lokalnych społeczności. Wiele z tych parafii ma swoje unikalne tradycje i obyczaje, co nadaje im charakterystyczny kulturalny i duchowy wymiar. Ciekawostką jest, że parafia Chełmno, dotychczas przynależąca do dekanatu, została włączona do nowo utworzonego dekanatu kolskiego II w 1994 roku, co pokazuje dynamiczny charakter administracji kościelnej w tej części Polski.