Sanktuarium Matki Bożej Brzeskiej

Sanktuarium Matki Bożej Brzeskiej w Brzesku, w województwie zachodniopomorskim, to rzymskokatolickie miejsce kultu powstałe dzięki staraniom ks. Januarego Żelawskiego, zatwierdzone przez abp. Mariana Przykuckiego 8 grudnia 1992 roku. Sanktuarium ma trzy tytuły: Matki Bożej ludzi pracy, Matki Bożej sprawiedliwości społecznej oraz Opiekunki ludu wiejskiego. Centralnym obiektem kultu jest gotycka drewniana rzeźba Madonny z Dzieciątkiem, datowana na początek XV wieku, reprezentująca typ Niewiasty Apokaliptycznej. W kościele parafialnym pw. Narodzenia NMP, zbudowanym w XII/XIII wieku, wyróżniają się architektonicznie m.in. renesansowy tryptyk w ołtarzu głównym oraz stalaktytowy strop wpisany w styl barokowy. Kościół był wielokrotnie przebudowywany, a w 1815-1857 dobudowano mu wieżę w stylu romantycznego neogotyku. Ciekawostką jest renesansowa ambona autorstwa Michała Haentz, zdobiona rzeźbami Ewangelistów, oraz sklepienie stropowe, które jest unikatowym przykładem snycerskiej sztuki. Sanktuarium ma także długą i bogatą historię kultu maryjnego, który przetrwał reformację i zyskał na znaczeniu w regionie. W Brzesku, w miejscowości związanej z chrystianizacją Pomorza przez św. Ottona, odbywa się coroczna procesja z figurą Zaśnięcia Maryi, co podkreśla religijne i kulturowe znaczenie tego miejsca. W sanaktuarium znajduje się również możliwość noclegu w Domu pielgrzyma, a sam dojazd do Brzeska jest dogodny dzięki pobliskim przystankom PKS.