Baszta Gotycka w Lublinie

Baszta Gotycka, znana także jako Baszta Półokrągła, to ważny zabytek architektury gotyckiej w Lublinie, zbudowany w 1341 roku jako część murów obronnych miasta. Wykonana z kamienia, a oblicowana cegłą, została zrekonstruowana w latach 80. XX wieku, stając się istotnym elementem świadczącym o gotyckich obwarowaniach staromiejskich. Baszta miała strategiczne znaczenie w systemie obronnym, a drewniane pomosty umożliwiały obrońcom korzystanie ze strzelnic. Choć ganki strzeleckie, które zapewniały dostęp do różnorodnych strzelnic, nie zachowały się do dzisiaj, sama budowla nadal przyciąga uwagę swoim kształtem i historią. W okresie średniowiecza każda baszta była pod opieką lokalnego cechu, w tym przypadku kupców, którzy zobowiązani byli do dostarczania armat i prochu, co podkreśla rolę baszty jako elementu obrony miasta. Ciekawostką jest to, że we wnętrzu baszty w czasach staropolskich produkowano grube świece kościelne, wykorzystując technologię polegającą na wieszaniu lin konopnych, z których skapywał gorący wosk, co świadczy o różnorodnym zastosowaniu tego miejsca w historii Lublina. Baszta Gotycka, razem z fragmentem obwarowań, stanowi ważny element kulturowego dziedzictwa Lublina, przyciągając turystów i badaczy historii.