Stare Miasto

Stare Miasto to dawna dzielnica samorządowo-administracyjna Wrocławia, ustanowiona 12 lutego 1952 r. i przekształcona w 1990 r., gdy jej funkcje przejął Urząd Miejski Gminy Wrocław. Nazwa ta jest używana głównie w celach statystycznych oraz w administracji rządowej. Obszar dawnej dzielnicy liczy 6,8 km², a według danych GUS z końca grudnia 2019 r. zamieszkuje go 46 372 osoby. Granice dzielnicy wyznacza prawy brzeg Odry, dawny bieg Oławy, wschodni odcinek Fosy Miejskiej, ul. Dworcowa oraz linia kolejowa z Dworca Głównego w kierunku Poznania. W skład Starego Miasta wchodzą osiedla takie jak Stare Miasto (w tym historyczne Nowe Miasto), Przedmieście Świdnickie i Szczepin. Obszar ten charakteryzuje się różnorodną zabudową, gdzie można znaleźć zarówno historyczne budynki, jak i modernistyczne bloki mieszkalne z lat 60. i 70. XX wieku, szczególnie prominentne w Szczepinie, które jest najliczniej zamieszkanym osiedlem w tej dzielnicy, mimo że jego północna część pozostaje niezabudowana. Wrocław, znany ze swojego bogatego dziedzictwa kulturowego, łączy w sobie elementy różnych stylów architektonicznych, co czyni go interesującym miejscem dla miłośników historii i architektury. Stare Miasto odzwierciedla burzliwą historię miasta, które przez wieki było świadkiem wielu ważnych wydarzeń. Faktem jest, że przedmieścia i osiedla Wrocławia wciąż się rozwijają, a architektura miesza się z tradycją i nowoczesnością, tworząc unikalny krajobraz urbanistyczny.