Cerkiew Opieki Matki Bożej w Bihalach

Cerkiew Opieki Matki Bożej w Bihalach to drewniana cerkiew greckokatolicka, zlokalizowana w Bihalach, w gminie Wielkie Oczy, w powiecie lubaczowskim w województwie podkarpackim. Została zbudowana w 1821 roku w miejsce wcześniejszej świątyni, która uległa spaleniu. Z biegiem lat cerkiew była rozbudowywana na przełomie XIX i XX wieku, a w 1928 roku przeszła remont. Po 1948 roku przestała spełniać swoje pierwotne funkcje i zaczęła być wykorzystywana jako kaplica filialna parafii rzymskokatolickiej w pobliskim Łukawcu. W 1964 roku została wpisana do rejestru zabytków jako obiekt 4. klasy. Cerkiew przeszła gruntowną renowację w latach 1978-1979, co było związane z erekcją samodzielnej parafii Opieki Matki Bożej Uzdrowienia Chorych. Z architektonicznego punktu widzenia, cerkiew stanowi przykład tradycyjnej drewnianej budowli sakralnej, charakteryzującej się elementami typowymi dla regionu, które wpisują się w kanon drewnianej architektury cerkiewnej Galicji. Jej konstrukcja oraz detale architektoniczne odzwierciedlają bogaty dorobek kulturowy tego obszaru. Cerkiew nie tylko pełniła funkcje religijne, ale także stanowiła ważny element lokalnego dziedzictwa kulturowego i historycznego, będąc miejscem spotkań wspólnoty greckokatolickiej. Ciekawostką jest to, że pomimo wielu zmian w organizacji parafialnej i zgrzytów związanych z poszczególnymi okresami w historii Polski, cerkiew przetrwała do dziś, będąc świadkiem przemian zarówno religijnych, jak i społecznych w regionie. W 1994 roku cerkiew została wpisana do rejestru zabytków, co potwierdza jej znaczenie w kontekście ochrony dziedzictwa kulturowego. Obecnie stanowi nie tylko ważny obiekt historyczny, ale także miejsce, które przyciąga turystów i miłośników architektury drewnianej. Jej atrakcyjność podnoszą także urokliwe otoczenie oraz bogata historia, co czyni ją interesującym punktem na mapie regionu.