Powiat lubaczowski

Powiat lubaczowski, utworzony w 1999 roku, znajduje się w województwie podkarpackim, z siedzibą w Lubaczowie, będąc najbardziej na wschód wysuniętym powiatem tego województwa. Jego historia sięga czasów I Rzeczypospolitej, kiedy to istniał w latach 1462-1793 jako część województwa bełskiego. Po II wojnie światowej powiat został reaktywowany w 1944 roku, a w latach 1975-1998 funkcjonował w ramach województwa przemyskiego. Granice powiatu uległy zmianom po 1945 roku, kiedy to przyłączono do niego także niektóre tereny z sąsiednich gmin. Lubaczowski jest regionem o zróżnicowanej geografii, z dominującymi mezoregionami Kotliny Sandomierskiej i Roztocza, co wpływa na jego charakter rolniczy. Warto zwrócić uwagę na architektoniczne dziedzictwo regionu, w tym zabytkowe kościoły, a także na richą kulturę ludową, którą można odkrywać w lokalnych tradycjach. Powiat ten jest także znaczącym punktem na mapie historycznej, z wpływami wielu kultur, co widać w różnorodności architektury. Współczesna demografia pokazuje, że powiat zamieszkuje ponad 52 tysiące mieszkańców, a w regionie działają liczne instytucje kulturalne. W ciągu ostatnich lat powiat lubaczowski doświadczył dynamicznego rozwoju, a jego starostowie, tacy jak Józef Michalik, Zenon Swatek, oraz nowo powołana Barbara Broź, wpłynęli na lokalne inicjatywy. Sąsiedztwo z Ukrainą, w tym z obwodem lwowskim, podkreśla międzynarodowy charakter regionu. Ciekawostką jest, że obszar powiatu był świadkiem wielu przemian politycznych i społecznych przez wieki, co czyni go interesującym miejscem do badań nad historią Polski.