Równina Biłgorajska

Równina Biłgorajska to mezoregion geograficzny położony w południowo-wschodniej Polsce, będący częścią Kotliny Sandomierskiej. Rozciąga się od Wisły w kierunku południowo-wschodnim między pasmem Roztocza a dolnym biegiem Sanu, a jego granice wyznaczają doliny rzek Sanny i Tanew. Region osiąga wysokości od 220 do 280 m n.p.m., opadając ku zachodowi poniżej 150 m n.p.m. Uformowany jest z czwartorzędowych piasków i glin morenowych, co wpływa na mało wartościowe gleby rolnicze, skutkując dominacją borów sosnowych, będących częścią Puszczy Solskiej. Stąd pojawiła się alternatywna nazwa tego regionu – Równina Puszczańska. Ciekawostką są także lokalne wydmy, porośnięte lasem, oraz liczne stawy hodowlane, które wprowadzają różnorodność w krajobraz. Mezoregion leży na pograniczu województw lubelskiego i podkarpackiego, obejmując sześć powiatów. W obrębie Równiny Biłgorajskiej znalazły się cztery miasta: Biłgoraj, Janów Lubelski, Modliborzyce i Zaklików, a także szereg mniejszych miejscowości, takich jak Aleksandrów czy Harasiuki. Region jest znany z bogatej historii związanej z osadnictwem i kulturą ludową, co znajduje odzwierciedlenie w lokalnych tradycjach, rzemiośle oraz architekturze. Infrastruktura architektoniczna obejmuje zarówno zabytkowe kościoły, jak i budynki mieszkalne, które oddają charakterystyczny styl regionu. Wrażenie na odwiedzających czynią również liczne folklorystyczne imprezy kulturalne, prezentujące lokalne tradycje oraz zwyczaje, które pielęgnowane są przez mieszkańców. Warto również zwrócić uwagę na naturalne walory krajobrazowe i bogactwo flory i fauny, które przyciągają miłośników przyrody i turystyki. Równina Biłgorajska to zatem region, który łączy w sobie wartości architektoniczne, kulturowe i przyrodnicze, stanowiąc ciekawą destynację dla turystów oraz pasjonatów historii.