Malinowska Skała, osiągająca wysokość 1152 m n.p.m., jest zwornikowym szczytem w głównym grzbiecie Pasma Baraniej Góry i Skrzycznego w Beskidzie Śląskim. Jej otoczenie i struktura geologiczna stanowią unikalny element tego regionu. Masyw Malinowskiej Skały zbudowany jest z zlepieńców, charakterystycznych dla najwyższych warstw godulskich, co czyni go częścią geologicznego dziedzictwa Beskidu Śląskiego. Wartości geologiczne podkreślają nie tylko drobno- i średnioziarniste zlepieńce kwarcowe, ale także interesujące formy wietrzenia widoczne na wychodni skalnej, znanej jako Malinowska Skała, o wymiarach 6 × 14 × 5 m. Odkryta w 1979 roku Jaskinia Malinka oraz naturalny stawek na północno-zachodnich stokach góry wpisują się w bogactwo przyrodnicze tego miejsca. Historia Malinowskiej Skały jest związana z boulderingiem, który tu się rozwijał do 1977 roku, kiedy to wychodnia została objęta ochroną jako pomnik przyrody nieożywionej. Malinowska Skała jest znana z licznych publikacji krajoznawczych oraz kart pocztowych, co podkreśla jej znaczenie kulturalne i turystyczne w regionie. Szlaki turystyczne prowadzące na szczyt oferują różnorodne trasy, z czasem przejścia dostosowanym do kondycji wędrowców, co czyni ją dostępną dla turystów o różnych umiejętnościach. Na styku granic trzech miejscowości: Wisły, Szczyrku i Lipowej, Malinowska Skała nie tylko przyciąga uwagę miłośników przyrody, ale także stanowi ważny punkt na mapie turystycznej Beskidu Śląskiego, łącząc walory geologiczne, przyrodnicze i kulturowe w jedną harmonijną całość.