Dymitrów Mały to wieś położona w województwie podkarpackim, w powiecie tarnobrzeskim, w gminie Baranów Sandomierski, z bogatą historią sięgającą XV wieku. Miejscowość, administracyjnie przynależąca do województwa podkarpackiego od 1999 roku, ma korzenie w dawnych strukturach parafialnych związanych z Baranowem Sandomierskim. W XVI wieku znajdował się tu drewniany kościół pod wezwaniem św. Katarzyny, który z czasem uległ zniszczeniu. Dymitrów Mały był świadkiem wielu sporów granicznych między okolicznymi miejscowościami, co było wynikiem intensywnego rozwoju osadnictwa. W XVII wieku na ziemiach tych miały miejsce wydarzenia związane z dominacją i osadnictwem szlachty, co skutkowało konfliktami z lokalnymi starostami. Wieś znana była z licznych stawów, które miały swoje wzmianki w średniowiecznych dokumentach. W latach 1853-1855 Dymitrów Mały stał się częścią powiatu mieleckiego, a od 1867 roku powrócił do powiatu tarnobrzeskiego. W różnych okresach historycznych wieś była podporządkowana różnym administracjom, aż do obecnego ujęcia jako część województwa podkarpackiego. Szkolnictwo w Dymitrowie Małym zmieniało się na przestrzeni lat, od 1905 roku do końca lat 20. XX wieku, kiedy to dzieci zaczęły uczęszczać do szkoły w Baranowie. Ciekawe jest, że Dymitrów Mały jest miejscem pamięci religijnej - mieszkańcy pielęgnują kult różnych świętych poprzez krzyże i kapliczki, w tym historyczną kapliczkę maryjną z 1925 roku oraz figurkę św. Jana Nepomucena, odkrytą po powodzi w 1932 roku. We wsi działa Ochotnicza Straż Pożarna od 1900 roku, co świadczy o aktywnym życiu lokalnej społeczności. Dymitrów Mały jest przykładem wsi łańcuchowej, gdzie gospodarstwa skupione są wzdłuż drogi, a wokół znajdują się liczne pamiątki kultu religijnego. Na południowym krańcu wsi stoi krzyż, poświęcony przez biskupa tarnowskiego w 1982 roku, będący kopią wcześniejszego krzyża z 1899 roku. Dymitrów Mały, z historią, strukturą społeczno-kulturalną oraz architekturą miejscowych obiektów sakralnych, stanowi interesujący przykład miejscowości o bogatej przeszłości i silnych tradycjach lokalnych.