Równina Świdnicka

Równina Świdnicka, według podziału fizycznogeograficznego Jerzego Kondrackiego i Wojciecha Walczaka, jest mezoregionem wchodzącym w skład Przedgórza Sudeckiego, położonym na północ od Sudetów. Graniczy z Niziną Śląską, Masywem Ślęży, Obniżeniem Podsudeckim oraz Wzgórzami Strzegomskimi. Geologicznie opiera się na bloku przedsudeckim, z podłożem z granitu strzegomskiego oraz skał metamorficznych, pokrytym osadami trzeciorzędowymi i czwartorzędowymi, co prowadzi do powstania urodzajnych gleb. Równina ma wysokość 200-230 m n.p.m., z najwyższym wzniesieniem na wzgórzu Popiel (284,4 m n.p.m.). Oprócz Wzgórz Imbramowickich, Równinę przecina dolina Bystrzycy. Region jest gęsto zaludniony, z dobrze rozwiniętą siecią dróg i kolei. Głównym miastem jest Świdnica, historyczna stolica księstwa Piastów dolnośląskich. Inne miejscowości, takie jak Żarów i Jaworzyna Śląska, również odgrywają ważną rolę gospodarczą, szczególnie w produkcji porcelany. Równina ma także znaczenie przemysłowe, z wydobyciem granitu i surowców ilastych. Ciekawostką jest Jezioro Mietkowskie, powstałe na Bystrzycy dzięki budowie zapory w latach 1974-86, które jest popularnym miejscem rekreacyjnym. Równina Świdnicka, oprócz aspektów rolniczych, ma bogate dziedzictwo architektoniczne i kulturalne wynikające z wielowiekowej historii regionu.