Boniewo

Gmina Boniewo, położona w województwie kujawsko-pomorskim w powiecie włocławskim, jest jednostką wiejską, której historia sięga reformy administracyjnej w 1973 roku, kiedy to po raz pierwszy utworzono gminę Boniewo. W latach 1975–1976 i 1984–1998 gmina administracyjnie należała do województwa włocławskiego. Siedzibą gminy jest Boniewo, a w 2004 roku mieszkało tu 3582 mieszkańców. W skład gminy wchodzi 17 sołectw oraz kilka miejscowości niesołeckich. Na jej terenie znajdują się cenne zabytki architektoniczne, w tym zespół dworski z drugiej połowy XIX wieku w Boniewie oraz podobne zespoły w Kaniewie i Otmianowie, które obejmują zarówno dwory, jak i parki. Gmina Boniewo charakteryzuje się znaczną powierzchnią użytków rolnych (86%) oraz leśnych (5%), co stanowi istotny element lokalnej gospodarki. Warto zaznaczyć, że obszary gminy w przeszłości podlegały różnym zmianom administracyjnym, w tym włączeniu do innych gmin oraz powrotom do powiatu włocławskiego. Dzieje Boniewa są przykładem złożonej historii administracyjnej Polskiej i stanowią ważny element kulturowego dziedzictwa regionu kujawsko-pomorskiego. Gmina ma także specyficzną strukturę przestrzenną, z dominującymi obszarami rolniczymi, co wpływa na życie codzienne mieszkańców oraz ich kulturę lokalną. Ciekawostką jest, że w Boniewie znajduje się cmentarz rzymskokatolicki z XIX/XX wieku, który obecnie pełni funkcję komunalną. Gmina jest otoczona przez sąsiednie gminy takie jak Chodecz, Lubraniec i Izbica Kujawska, co sprzyja współpracy lokalnej oraz wymianie kulturalnej.