Gostynińsko-Włocławski Park Krajobrazowy

Gostynińsko-Włocławski Park Krajobrazowy (GWPK) to malowniczy teren w Polsce, rozciągający się pomiędzy Płockiem, Gostyninem, Łąckiem, Włocławkiem a Kowalem. Park chroni rozległe tereny pradoliny Wisły, obejmując obszary o powierzchni 389,50 km², otuliny zaś to dodatkowe 141,95 km². GWPK jest domem dla licznych kompleksów leśnych oraz Leśnego Kompleksu Promocyjnego „Lasy Gostynińsko-Włocławskie”. Na jego terenie znajdują się cenne obiekty przyrody, takie jak dąb Jan, mający około 300 lat, oraz liczne jeziora polodowcowe, które tworzą unikalny krajobraz. Roślinność leśna dominuje w GWPK, z przewagą borów sosnowych i mieszanych, a także łęgów i olsów w dolinach rzek. W latach 80. XX wieku wprowadzono na teren parku bobry, które przysposobiły się w tym regionie, a także rysie, które wędrowały z Puszczy Kampinoskiej. Planowana jest również reintrodukcja wilków. Włocławek gościł Ośrodek Rehabilitacji i Hodowli Ptaków Chronionych, który zajmował się m.in. hodowlą sokoła wędrownego. Obecnie ośrodek przeniesiono do Dębniaków, gdzie modernizowany jest w celu wsparcia hodowli bielików, błotniaków i innych ptaków. GWPK posiada również liczne rezerwaty przyrody w województwie kujawsko-pomorskim (Gościąż, Jezioro Rakutowskie) oraz mazowieckim (Jastrząbek, Kresy, Lucień). W planach są kolejne rezerwaty, jak „Olszyny Bobrowe” czy „Bór Widłakowy”, co podkreśla znaczenie parku jako obszaru o wysokiej wartości bioróżnorodności. GWPK jest nie tylko cennym obszarem przyrodniczym, ale także świadkiem historii i kultury regionu, co czyni go atrakcyjnym miejscem dla turystów, przyrodników i pasjonatów historii.