Kampus Główny Uniwersytetu Warszawskiego

Kampus Główny Uniwersytetu Warszawskiego, z siedzibą przy Krakowskim Przedmieściu, to obszar niezwykle bogaty w historię i architekturę. Jego rozwój rozpoczął się w latach 1765–1766 z adaptacją Pałacu Kazimierzowskiego, dawnej rezydencji królewskiej, na potrzeby Szkoły Rycerskiej. W XIX wieku kompleks budynków uniwersytetu rozrastał się o nowe gmachy, takie jak Pawilon Sztuk Pięknych czy Gmach Audytoryjny. Po upadku powstania listopadowego zlikwidowano Uniwersytet, a jego tradycje przejęło Gimnazjum Realne, które w 1862 przekształciło się w Szkołę Główną Warszawską. W XX wieku budynki kampusu uległy zniszczeniom podczas II wojny światowej, jednak wiele z nich zostało odbudowanych, w tym Pałac Kazimierzowski i Gmach Porektorski. Kampus jest nie tylko miejscem edukacji, ale także kulturalnym centrum z pomnikami, skwerami, kawiarniami oraz klubem profesorskim. Współczesny kampus, wpisany do rejestru zabytków, obejmuje blisko 500 lat historii, a Pałac Kazimierzowski oraz Auditorium Maximum są kluczowymi elementami tej przestrzeni, oferując nowoczesne udogodnienia i wydarzenia naukowe. W ostatnich latach uniwersytet rozwija się na Powiślu, a plany rozwoju koncentrują się na wzmacnianiu tych terenów jako dzielnicy akademickiej. Na uwagę zasługują również różnorodne wydarzenia, jakie mają miejsce na kampusie, podkreślające jego rolę jako miejsca spotkań kulturalnych i intelektualnych.