Tatrzański Park Narodowy

Tatrzański Park Narodowy (TANAP) na Słowacji został utworzony 1 stycznia 1949 roku jako najstarszy park narodowy w tym kraju, obejmując część Tatr Wysokich, Tatr Zachodnich i Tatr Bielskich. W latach 1949-1987 jego powierzchnia wynosiła 50 965 ha, a po powiększeniu o Tatr Zachodnich w 1987 roku osiągnęła 76 883 ha. Obecnie park zajmuje 74 284 ha, a jego pasmo ochronne wynosi 307 km². Kluczowe zadania TANAP-u to ochrona naturalnego środowiska oraz zarządzanie rekreacyjnym i sportowym wykorzystaniem gór. W 1992 roku TANAP i polski Tatrzański Park Narodowy uzyskały status rezerwatu biosfery UNESCO, co podkreśla ich światowe znaczenie. Siedziba TANAP-u znajduje się w Tatrzańskiej Łomnicy, gdzie znajdują się administracyjne władze parku, biura Lasów Państwowych oraz Muzeum TANAP-u. Warto zaznaczyć, że w 2013 roku park znalazł się w ciekawej sytuacji, kiedy Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody zagroziła obniżeniem jego statusu z powodu kontrowersyjnych inwestycji, w tym budowy infrastruktury narciarskiej, które w znaczący sposób wpływają na krajobraz i ekosystem parku. TANAP jest nie tylko istotnym obszarem ochrony przyrody, ale również miejscem o dużym znaczeniu architektonicznym i kulturowym, co czyni go kluczowym punktem na turystycznej mapie Słowacji.