Kościół pw. św. Jana Chrzciciela w Radomiu, fundacji Kazimierza Wielkiego, został zbudowany w latach 1360–1370 w stylu gotyckim z czerwonej cegły. W XVIII wieku dokonano wielu zmian architektonicznych, w tym dobudowy kaplic bocznych, z których wyróżnia się kaplica różańcowa z 1481 r., fundowana przez Jana Warcaba. W historii świątyni szczególną rolę odegrał Św. Kazimierz Jagiellończyk, który uznawał ją za miejsce modlitwy, a także Fryderyk, przyjmujący w niej nominację na kardynała w 1495 r. Po licznych zniszczeniach, restauracja kościoła miała miejsce w XIX wieku, co zaowocowało nadaniem mu neogotyckiego stylu. Kluczowe prace z tego okresu obejmowały podwyższenie wieży oraz otynkowanie elewacji. W XX wieku kościół był ponownie restaurowany, co zaowocowało nową polichromią wykonaną w 1972 r. przez prof. Wacława Taranczewskiego. W kościele ochrzczone zostały postacie historyczne, takie jak Sługa Boża Wanda Malczewska oraz malarz Jacek Malczewski. Ciekawostką jest, że w 1941 r. w budynku parafialnym aresztowano bł. ks. Kazimierza Grelewskiego, który zginął w Dachau. Parafia pw. św. Jana Chrzciciela została erygowana po 1325 r., z pierwszą wzmianką dokumentacyjną z 1408 r. Do obecnej parafii należą wierni z wielu ulic Radomia, co podkreśla jej znaczenie w lokalnej społeczności.