Tatrzański Park Narodowy (TANAP) na Słowacji, utworzony 1 stycznia 1949 roku, jest najstarszym parkiem narodowym w kraju. Obejmuje on część Tatr Wysokich, Tatr Zachodnich i Tatr Bielskich. W latach 1949–1987 jego powierzchnia wynosiła 50 965 ha, a po powiększeniu o Tatry Zachodnie w 1987 roku osiągnęła 76 883 ha. Obecnie park zajmuje 74 284 ha, a jego otulina ochronna wynosi 307 km². Główne zadania TANAP-u to ochrona środowiska naturalnego oraz zarządzanie rekreacyjnym i sportowym wykorzystaniem gór. W 1992 roku TANAP i polski Tatrzański Park Narodowy uzyskały status rezerwatu biosfery UNESCO, co podkreśla ich światowe znaczenie. Siedziba TANAP-u znajduje się w Tatrzańskiej Łomnicy, gdzie mieszczą się administracyjne władze parku, biura Lasów Państwowych oraz Muzeum TANAP-u. Warto zaznaczyć, że w 2013 roku park znalazł się w trudnej sytuacji, gdy Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody zagroziła obniżeniem jego statusu z powodu kontrowersyjnych inwestycji, w tym budowy infrastruktury narciarskiej, które znacząco wpływają na krajobraz i ekosystem parku. TANAP jest nie tylko ważnym obszarem ochrony przyrody, ale także miejscem o dużym znaczeniu architektonicznym i kulturowym, co czyni go kluczowym punktem na turystycznej mapie Słowacji.